نام بسیاری از کسان را رنجشان در تاریخ ماندگار کرده است. از روزگار اساطیر و ادیان پیشین تا زمانه‌ی مدرن بی‌پیغمبری، گویی رنج به بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت ما بدل شده است. مردان و زنان بسیاری در سراسر تاریخ، رنج خود را روایت کرده‌اند. گاه در یک قطعه‌ی موسیقی و گاه بر تابلوی نقاشی و گاه در کلمات شعر یا داستان. روایت کردن رنج حالا به مبحثی مهم در علوم روان‌درمانی و روایت‌شناسی تبدیل شده است. در کتاب شنبه – شماره ده از اهمیت روایتگری در دوران رنج می‌شنوید و پروین دشتی، رضا عمرانی، آرش رستمی و متین بختی بریده‌هایی از کتا‌ب‌ها و داستان‌ها و روایت‌ها را پیرامون این پدیده برای شما می‌خوانند.
نطفه‌ی رنج بشر در باغ عدن بسته شد. آن‌جا که دستور گرفت تا به درخت ممنوعه نزدیک نشود: رنجِ خواستن و به دست نیاوردن. اما این نخستین تجربه‌ی رنج او بود. انسان ناشیانه با آن مواجه شد و نمی‌دانست چطور آن را به رسمیت بشناسد و دست آخر میوه‌ی وسوسه‌انگیز آن درخت را چید و بعد، خود را در زمین یافت؛ رانده‌شده از بهشت. بدین ترتیب شاید بتوان گفت عمر رنج از عمر حضور انسان بر روی زمین هم بیشتر است. موضوع محوری مجله‌ی کتاب صوتی شنبه – شماره ده نیز همین پدیده‌ی انسانی و دردناک است: رنج از دریچه‌ی روایت‌ها.
۶۷ دقیقه