معرفی و دانلود کتاب آوازخوان طاس / صندلی‌ها | اوژن یونسکو | نشر بیدگل

این مجموعه‌ی جذاب و خواندنی دربردارنده‌ی شماری از بهترین آثار نمایشی از سراسر دنیاست. دست‌اندرکاران مجموعه نمایشنامه‌های بیدگل بر آن بوده‌اند که با معرفی آثار ارزشمند دنیای درام به مخاطب فارسی‌زبان، او را با گستردگی و غنایِ این دنیای وسیع آشنا سازند. در همین راستا، این مجموعه خود به بخش‌های مستقلی از جمله «نمایشنامه‌های اروپایی»، «نمایشنامه‌های آمریکایی»، «نمایشنامه‌های فارسی»، »نمایشنامه‌های کلاسیک»، «نمایشنامه‌های مدرن» و… تقسیم شده است.

اقتباس از کتاب آوازخوان طاس / صندلی‌ها

یونسکو به سبب خلق آثار ادبی درخشان و پرمایه‌ای چون «کرگدن»، «عابر هوایی»، «آوازخوان طاس»، «شاه می‌میرد» و «آدمکش»، موفق به دریافت جایزه‌ی نوبل ادبی شد. او همچنین، یکی از مهم‌ترین اعضای فرهنگستان فرانسه بود. از میان دیگر افتخارات وی می‌توان به توفیقش در دریافت جایزه‌ی دولتی اتریش و جایزه‌ی اورشلیم (به ترتیب در سال‌های 1970 و 1973) اشاره کرد.

علاقه‌مندان به جریان‌های مدرنیستیِ دنیای درام، بیش از سایرین از نوشته‌های اوژن یونسکو لذت خواهند برد.

با اوژن یونسکو بیشتر آشنا شویم

این نویسنده‌ی برجسته در سال 1994 از دنیا رفت.

در بخشی از کتاب آوازخوان طاس / صندلی‌ها می‌خوانیم:

مجموعه نمایشنامه‌های بیدگل

آوازخوان طاس: ضدتئاتر

پی‌نوشت‌ها

صندلی‌ها: فارس تراژیک

پی‌نوشت‌ها


منبع: https://www.ketabrah.ir/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A2%D9%88%D8%A7%D8%B2%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%B7%D8%A7%D8%B3-%D8%B5%D9%86%D8%AF%D9%84%DB%8C-%D9%87%D8%A7/book/67996

کتاب آوازخوان طاس / صندلی‌ها به قلم سحر داوری به فارسی ترجمه شده است.

درباره مجموعه نمایشنامه‌های بیدگل

معرفی کتاب آوازخوان طاس / صندلی‌ها

دیگر نمایشنامه‌ی موجود در کتاب پیش رو، صندلی‌ها (The Chairs) نام دارد. این اثر نخستین نمایشنامه‌ی منتشرشده از یونسکو، و به تعبیری، سکوی پرتاب او در مسیر بدل شدن به یکی از درام‌نویسان بزرگ زمانه بود.

نمایشنامه‌ی صندلی‌ها در سال 1962 به تله‌فیلمی با همین عنوان بدل شد.

نکوداشت‌های کتاب آوازخوان طاس / صندلی‌ها

کتاب آوازخوان طاس / صندلی‌ها حاوی دو متن نمایشیِ درخشان از اوژن یونسکو، درام‌نویسِ فقید فرانسوی‌زبان، است. اغلب صاحب‌نظران بر این باورند که هر دو نمایشنامه‌ی موجود در کتاب حاضر، از برترین عناوین در کارنامه‌ی کاری نویسنده به شمار می‌روند. گفتنی است که کتاب پیش رو، ذیل مجموعه نمایشنامه‌های نشر بیدگل به انتشار می‌رسد.

درباره کتاب آوازخوان طاس / صندلی‌ها

نمایشنامه‌ی صندلی‌ها، همچون نمایشنامه‌ی آوازخوان طاس، متعلق به دوران نخست فعالیت کاری اوژن یونسکو است. این اثر، به زعم سوزان سانتاگ، منتقد برجسته‌ی آمریکایی، یگانه شاهکار نویسنده به شمار می‌رود.

نمایشنامه‌ی آوازخوان طاس از شش شخصیت تشکیل شده است: خانم اسمیت، آقای اسمیت، آقای مارتن، خانم مارتن، مری (کلفتِ خانه)، و سرانجام، مرد آتش‌نشان. وقایعِ این نمایش تک‌پرده‌ای در یک اندرونی به سبک اندرونی‌های طبقه‌ی مرفه انگلستان می‌گذرد. ارائه‌ی خلاصه‌ای دقیق از پیرنگ این اثر، امری تقریباً محال است. چرا که این کار، چنان‌که گفتیم، تعمداً فاقد هر نوع انسجامِ رواییِ مألوف است. ضمن این‌که در این نمایشنامه، از کنش و حادثه، دست‌کم در معنای مرسوم کلمه، خبری نیست، و هرچه هست صرفاً گفتگوهای پراکنده‌ی هجوآمیز است.

نمایشنامه‌ی آوازخوان طاس، از تمام جهات انقلابی علیه تئاتر کلاسیک بود. این اثر، تعمداً فاقد هرگونه ساختار منسجمی است. زبان گفتگوها در این کار، از فرط بی‌مایه بودن، به زبانِ مجنونان پهلو می‌زند؛ درونمایه‌ی اثر نیز، به تبع دیگر عناصر کار، تصادفی، پوچ و خالی از بار ارزشی به نظر می‌رسد. بی‌ربطی و بی‌معنایی چنان بر حال‌وهوای این نمایش حاکم است، که حتی خود را در عنوان اثر نیز به نمایش می‌گذارد. چه، در این نمایشنامه نه آوازخوانی وجود دارد و نه هیچ کاراکتر طاسی دیده می‌شود!

آقای اسمیت: اوضاع هیچ خوب نیست. همه‌جا همینه. تجارت و کشاورزی هم امسال درست مثل آتشه، خرابه.

آقای مارتن: نه گندمی، نه آتشی.

آتش‌نشان: از سیل هم خبری نیست.

خانم اسمیت: اما شِکر هست.

آقای اسمیت: برای اینکه شکر رو از خارج می‌آرن.

خانم مارتن: در  مورد آتش‌سوزی سخت‌تره. عوارضش زیاده.

آتش‌نشان: البته یکی‌دوتا خفگی ناشی از گاز هم رخ داده، اما به‌ندرت. مثلاً هفتۀ پیش یه زن جوون خودش رو خفه کرد. گاز رو باز گذاشته بود.

خانم مارتن: یعنی یادش رفته بود؟

آتش‌نشان: نه، اما فکر کرده بود شونۀ سرشه.

آقای اسمیت: این‌جور اشتباه‌ها همیشه خطرناکه!

خانم اسمیت: به کبریت‌فروشی سر زدین؟

آتش‌نشان: فایده‌ای نداره. بیمۀ آتش‌سوزیه.

آقای مارتن: پس از طرف من برین سراغ معاون کشیش واکفیلد.

آتش‌نشان: من اجازه ندارم آتشِ خونۀ کشیش‌ها رو خاموش کنم. اسقف عصبانی می‌شه. اون‌ها خودشون آتش‌هاشون رو خاموش می‌کنن، یا می‌دن راهبه‌ها خاموشش کنن.

فهرست مطالب کتاب

یونسکو در دوره‌ی تحصیلات دانشگاهی به آثار شاعران سمبولیست فرانسه علاقه‌مند شد و تحت تأثیر همین علاقه، بررسی دو درونمایه‌ی «گناه» و «مرگ» را در اشعار مدرن فرانسه، به عنوان موضوع پایان‌نامه‌ی خویش برگزید. در همین ایام روابطی نزدیک با محافل ادبی فرانسه نیز برقرار کرد و حین همین روابط، دوستی‌ای هم با آلبر کامو، نویسنده‌ی ملی فرانسویان در قرن بیستم، به‌هم زد.

– یک اثر درخشان از جریان موسوم به «ضدتئاتر». (آمازون)

– هدف یونسکو در نمایشنامه‌ی آوازخوان طاس، بازنمایی قهقرای آدمی، به علت از دست نهادن اصالت و تشبه به دیگران بوده است. (محمدتقی غیاثی، مترجم فارسی آثار یونسکو)

کتاب آوازخوان طاس / صندلی‌ها مناسب چه کسانی است؟

اثر حاضر دربردارنده‌ی دو متن تئاتریِ درخشان از اوژن یونسکو (Eugène Ionesco)، نویسنده‌ی آوانگارد فرانسوی‌زبان، است. اثر نخست آوازخوان طاس (The Bald Soprano) نام دارد. این نمایشنامه اولین بار در سال 1950 به روی صحنه رفت، و پس از آن، برای قریب به پانزده سال، به حضور خود در سالن‌های تئاتر کشور فرانسه ادامه داد! آوازخوان طاس به آثار دوره‌ی اول کاری یونسکو تعلق دارد. مشخصه‌ی بارز آثار این دوره، به زعم پروفسور کاستکس، مصنوعی بودنِ تعمدیِ کاراکترها، قالب تنگ داستان‌ها، و بی‌ربط بودن زبانِ دیالوگ‌هاست. یونسکو با همین دسته از آثار بود که پدر تئاتر ابزورد لقب گرفت.

اوژن یونسکو به سال 1912 در کشور رومانی دیده به جهان گشود. یک‌ساله بود که همراه مادر فرانسوی و پدر خود به فرانسه رفت و تا سیزده‌سالگی در آن کشور به سر برد. پس از آن عزم وطن کرد و در آستانه‌ی هجده‌سالگی به دانشگاه بخارست رفت و تحصیل در زبان و ادبیات فرانسوی را آغاز نمود. در سال 1938، برای اتمام دوره‌ی دکتری ادبیات فرانسه به پایتخت این کشور، پاریس، رفت، و از آن پس تا پایان عمر در همین شهر رحل اقامت افکند.

نمایشنامه‌های یونسکو، به زعم یکی از برجسته‌ترین منتقدان آثار او، زاییده‌ی دو حالت روانیِ «خلأ« و «سرشاری»‌اند. یا به قول خود او، نور سرشار و تاریکی محض. شیوه‌ی اصلی یونسکو در بیان حالات روانی، توسل به بزرگنمایی و اغراقی است که اغلب تنه به تنه‌ی پوچی و یاوه‌گی می‌زند.

در نمایشنامه‌ی صندلی‌ها شاهد یک روز از زندگی پیرمرد و پیرزنی عجیب و غریبیم که در منزل خود، انتظار مهمانانی مهم و متشخص را می‌کشند. کمی پسی از آغاز اثر، از گفته‌ی پیرزن چنین درمی‌یابیم که مهمان‌ها از راه رسیده‌اند، اما در متن هیچ نشانه‌ای دال بر حضور ایشان نمی‌یابیم. با این حال، پیرمرد و پیرزن به نحوی رفتار می‌کنند که گویی به راستی کسانی به منزلشان آمده‌اند؛ و این نوع رفتار هذیان‌آمیز، تا انتهای اثر ادامه می‌یابد…