کتاب اضطراب منزلت نوشته‌ی فیلسوف و محقق معاصر، آلن دوباتن است. نویسنده در این کتاب سعی دارد با بیانی ساده و شیوا از ابعاد اضطراب قرن جدید، یعنی «اضطراب جایگاه اجتماعی» پرده بردارد. او در کتاب خود از عواملی می‌گوید که بشر را نسبت به جایگاه اجتماعی خود دچار احساس ناکامی نموده‌اند و در ادامه، با شرح معایب آن سعی دارد از این مقوله گره‌گشایی کند. این اثر جایزه‌ی “GetAbstract” را از آن نویسنده‌اش کرده است.
درباره‌‌ی کتاب اضطراب منزلت
طبیعت به من نگفت: “فقیر نباش.” این را هم نگفت: “ثروتمند باش.” فقط ملتمسانه گفت: “مستقل باش.” (شافور)
کتاب اضطراب منزلت به تمامی علاقه‌مندان دنیای روان‌شناسی، علوم اجتماعی و فلسفه پیشنهاد می‌شود.
با آلن دوباتن بیشتر آشنا شویم
فیلم مستندی در سال 2004 و با کارگردانی Neil Crombie از این کتاب ساخته شده است.
کتاب اضطراب منزلت برای چه کسانی مناسب است؟
حقیقت آن است که ترس و اضطراب واقعی، جایگاه خود را به انواع جدیدتر از اضطراب‌ها داده‌اند. اضطراب‌هایی که زاده‌ی قرن بیست‌ویکم و حاصل سرمایه‌داری و جامعه‌ای‌ست که ادعای برابری را در سر می‌پروراند؛ ادعایی که تنها در اصول و قوانین کتبی جایگاه خود را حفظ کرده و در عمل خبری از آن نیست. این عدم تعادل در جوامع امروزی، بشر را به سمت انواع جدیدی از تنش‌ها و ترس‌ها سوق داده است؛ ترسی که آن را با نام «ترس از موفق نشدن» می‌شناسیم.
ما از این که جامعه ما را فردی ناموفق یا شکست‌خورده بپندارد می‌هراسیم؛ این هراس ما را بر آن داشته که رقابت را الگوی رفتاری خود کنیم و هرصبح که از خواب برمی‌خیزیم، تلاش کنیم از دنیای خارج پیشی بگیریم. نویسنده‌ی کتاب منزلت اجتماعی، از این رخداد با نام «نردبان اجتماعی» یاد می‌کند. جوامع شایسته‌سالار، یعنی آن جوامعی که تنها افراد برتر را موردِتوجه قرار می‌دهد، بر حجم این اضطراب نیز افزوده‌اند. نتیجه‌ی اضطراب منزلت، چیزی جز بالا رفتن بد‌خلقی، حسادت و بی‌مهری میان افراد نبوده. آلن دوباتن در کتاب خود شرح می‌دهد که اولین‌بار در جمع‌های خانوادگی مجلل در آمریکا متوجه این امر شده است؛ در جایی که افراد صرفاً برای عقب نماندن از یکدیگر، به تجملات دست می‌برند. او سپس با نقد این سبک زندگی، به سراغ عواملی می‌رود که ما را بیش از پیش در دام اضطراب منزلت انداخته‌اند؛ عواملی چون سرمایه‌داری یا سخنرانی‌های انگیزشی که همواره چشم‌اندازی بیشتر از آنچه هستیم به ما ارائه می‌دهند.
پیش‌بینی‌ناپذیری شرایط با این احتمال که مجبور شویم منزلت اجتماعی خود را وابسته به اولویت‌های یک کارفرما بدانیم رنج‌آورتر می‌شود.