معرفی و دانلود کتاب تلخ و شیرین: چطور اندوه و اشتیاق باعث بهبود ما می‌‌شود | سوزان کین | نشر نوین

– از روزی کتاب تلخ و شیرین را تمام کردم، مدام به زیبایی و عمق آن می‌اندیشم. این کتاب به من کمک کرده است تا خود و جهان را بهتر درک کنم. (Brené Brown, Ph.D. نویسنده‌ی کتاب Atlas of the Heart، پرفروش‌ترین کتاب نیویورک‌ تایمز)

– کتاب تلخ و شیرین، شگفت‌انگیز و یکی از زیباترین کتاب‌هایی است که تا به حال خوانده‌ام. این کتاب، طرز تفکر شما را درمورد خود و کسانی که دوستشان دارید تغییر می‌دهد. زیبایی محض آن، تا مدت‌ها پس از اتمام کتاب در قلب شما باقی خواهد ماند. (Daniel H. Pink نویسنده‌ی When, Drive, and A Whole New Mind، پرفروش‌ترین کتاب نیویورک‌ تایمز )

کتاب تلخ و شیرین مناسب چه کسانی است؟

– این کتاب بی‌نظیر، چشمان شما را باز و قلبتان را لمس می‌کند. (Adam Grant نویسنده‌ی «دوباره فکر کن»، پرفروش‌ترین کتاب نیویورک‌ تایمز )

معرفی کتاب تلخ و شیرین: چطور اندوه و اشتیاق باعث بهبود ما می‌‌شود

ولی جری موضوع غافلگیر‌کننده‌ای اضافه کرد. او گفت: «به نظر من شبیه زمین مقدس بود.»

اثر حاضر برای علاقه‌مندان به کتاب‌های روانشناسی مناسب است. به خصوص کسانی که به مطالعه در باب سوگ علاقه‌مندند، این کتاب را جذاب خواهند یافت.

با سوزان کین بیشتر آشنا شویم

کین معتقد است که زندگی انسان‌ها مملؤ از دوگانه‌هاست: روز و شب، گرما و سرما، امید و ناامیدی و تاریکی و روشنایی. ما فقط در صورتی می‌توانیم شادی حقیقی را تجربه کنیم که پیش از آن، غم را احساس کرده باشیم؛ همانطور که زمانی از غذا لذت واقعی را می‌بریم که گرسنگی تمام وجودمان را دربرگرفته باشد و یا وقتی گرما به مذاق ما خوش می‌آید که سرما در تنمان رسوخ کرده باشد. اندوه نیز به ما افقی فراتر از دیدمان را نشان می‌دهد؛ جهانی سرشار از شادی واقعی که به‌واسطه‌ی سبکی و پالودگی روح به وجود آمده است.

سوزان کین، بنیانگذار شرکت «قدرت سکوت»، مدرس و نویسنده است. کین در حوز‌ه‌ی نویسندگی به افتخارات زیادی دست یافته و یکی از نویسندگان پرفروش به‌شمار می‌رود. دیگر اثر او با نام «سکوت: قدرت درون‌گراها در دنیایی که از حرف زدن بازنمی‌ ایستد» به بیش از چهل زبان ترجمه شده و مورد استقبال خوانندگان قرار گرفته است.

جملات برگزیده‌ی کتاب تلخ و شیرین

در اطراف ما کتاب‌های بسیاری وجود دارند که غم را به عنوان درون‌مایه‌ی اصلی خود برگزیده‌‌اند و به دنبال آن هستند تا چهره‌ی واقعی این احساس به‌ظاهر آزاردهنده را به ما بنمایانند؛ اما کتاب‌های کمی را می‌یابیم که بر واکنش ما در مواجهه با غم تمرکز می‌کنند و سعی در ارائه‌ی فلسفه‌ای برای کنار آمدن با آن دارند. اندوه، زندگی عده‌ای را ویران می‌کند و در عوض، به زندگی عده‌ای دیگر، نشاط و انگیزه‌ای برای زیستن می‌بخشد. شاید بتوان گفت که آزمون غم معیاری برای سنجیدن انسان بودن ماست؛ با این وجود که محک خوردن در آن، از هرکسی ساخته نیست.

– شیرین‌ترین چیز در تمام زندگی من اشتیاق برای رسیدن به کوه و پیدا کردن سرچشمۀ همۀ زیبایی‌ها بوده است. سرزمینم که باید در آن زاده شده باشم. (سی.اس.لوئیس)

او نوشت: «حس می‌کردم که مقدس است، چون من روی همان زمینی ایستاده بودم که شاید میلیون‌ها برده، اجداد من، در زمان نه ‌چندان دوری آنجا ایستاده بودند.

– با اینکه عاشقان از دست می‌روند، عشق گم نخواهد شد. (دایلن توماس)

– قبل از اینکه مهربانی را به ‌عنوان عمیق‌ترین ویژگی درونی بشناسید، باید اندوه را به عنوان یکی دیگر از عمیق‌ترین خصلت‌ها محسوب کنید. (نائومی شیهاب نای)

مقدمۀ مترجم

یادداشت نویسنده

پیش‌گفتار: نوازندۀ ویولن‌سل اهل سارایوو

معرفی) قدرت تلخ و شیرین

بخش اول) اندوه و اشتیاق: چطور می‌توانیم درد را به خلاقیت، تعالی و عشق تبدیل کنیم؟

فصل اول) غم به چه دردی می‌خورد؟

فصل دوم) چرا مشتاق عشق «کامل» و بی‌قیدوشرط هستیم؟ (و این مسئله چه ربطی به علاقۀ ما به آهنگ‌های غمگین، روزهای بارانی و حتی معنویت دارد؟)

فصل سوم) آیا خلاقیت با اندوه، اشتیاق و تعالی ارتباطی دارد؟: اگر از دردی خلاصی ندارید، آن را به خلاقیت خود پیشکش کنید.

فصل چهارم) چطور باید با عشق ازدست‌رفته کنار بیاییم؟

بخش دوم) برنده‌ها و بازنده‌ها: چطور می‌توانیم تحت «استبداد مثبت‌اندیشی» در زندگی و کار اصالت داشته باشیم؟

فصل پنجم) چطور ملتی که بر پایۀ این همه درد و رنج بنا شده بود به فرهنگِ لبخندهای فرمایشی تبدیل شد؟

فصل ششم) چطور می‌توانیم بر مثبت‌اندیشیِ تحمیل‌شده در محیط کار و غیر از آن چیره شویم؟

بخش سوم) فناپذیری، بی‌دوامی و سوگ: چطور می‌توانیم زندگی کنیم، وقتی می‌دانیم ما و تمام افراد مورد علاقه‌مان خواهیم مرد؟

فصل هفتم) آیا باید برای زندگی ابدی تلاش کنیم؟

فصل هشتم) آیا باید برای «خلاصی» از اندوه و بی‌دوامی تلاش کنیم؟

فصل نهم) آیا ما رنج اجداد و والدینمان را به ارث می‌بریم؟ و اگر این‌طور است، آیا می‌توانیم در نسل‌های بعد متحولش کنیم؟

کلام آخر) چطور به خانه برویم

دربارۀ نویسنده


منبع: https://www.ketabrah.ir/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%AA%D9%84%D8%AE-%D9%88-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D9%86/book/69483

همین‌طور که آنجا ایستاده بودم و احساساتی را تحلیل می‌کردم که می‌پنداشتم اجدادم داشته‌اند، احساسات خودم را هم تحلیل کردم که شامل خوشحالی، غرور، قدرت و توانمندی می‌شد. تنها می‌توانستم به این فکر کنم که: ببین چقدر مردم من به پیش رفته‌اند.

فهرست مطالب کتاب

ایمیل او حاوی عکس‌هایی فراموش‌نشدنی بود: یک اتاق تاریک و نمناک با یک پنجرۀ باریک به‌ سمت دریایی که بردگان را برای همیشه با خود می‌برد. جری در جایی ایستاده بود که «در بی‌بازگشت» خوانده می‌شد. همچنین دو بخش جدا در آنجا وجود داشت که یکی با «زنان» و دیگری با «نوزادان» علامت‌گذاری شده بود. این بخش‌ها یادآور آشوبی هستند که همۀ مادرانی که از کودکانشان و همۀ کودکانی که از مادرانشان جدا شده بودند، در دل حس می‌کردند؛ درد وحشتناک جدایی.

– روزی که نسل‌های آتی بشر در ستاره‌ها پراکنده شده باشند، به فرزندانشان دربارۀ تاریخ زمین باستانی چیزی نخواهند گفت، تا زمانی که آن‌ها به سنی برسند که بتوانند تحملش کنند؛ وقتی آن‌ها بفهمند زمانی مرگ وجود داشته است، خواهند گریست. (الیزر یودکوسکی، از هری پاتر و شیوه‌های خردمندی)

در بخشی از کتاب تلخ و شیرین می‌خوانیم

نوازنده‌ای را در نظر بگیرید که پس از مرگ تعدادی از همشهریانش، هر روز در همان نقطه از شهر حضور می‌یابد و به یاد درگذشتگان موسیقی می‌نوازد؛ آن هم در زمانی که لشکر غم به سوی او تاخته است. سارایوو، روزگاری شاهد چنین نوازنده‌ای بود: ودران اسماعیلیوویچ، ویلن‌سل‌نواز اهل سارایوو که پس از کشته شدن بیست‌ودو نفر از همشهریانش در جریان بمباران، هر روز در شرایط جنگی به میدان شهر می‌رفت و به یاد هرکدام از کشته‌شده‌ها، موسیقی آداجیو، ساخته‌ی آلبینونی را می‌نواخت. اندوه قلب او را به آیینه‌ای جهان‌نما تبدیل کرده بود و انگار صدای تمام طبیعت سوگوار از مجرای آن خارج می‌شد و راه به جهان بیرون پیدا می‌کرد.

ودران اسماعیلیوویچ، فردی شاخص در کتاب تلخ و شیرین است؛ کتابی که به رویارویی ما با غم می‌پردازد و نشان می‌دهد سرنوشت ما در این مواجهه، یا به ویلن‌سل‌نواز شهیر شباهت خواهد داشت یا به فردی که چنان در جدال با غم مغلوب شده، که حتی نامی از او به جا نمانده است.

جوایز و افتخارات کتاب تلخ و شیرین

  • پرفروش‌ترین کتاب نیویورک‌ تایمز

  • یکی از بهترین کتاب‌های علمی آمازون

  • یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های صوتی در Audible.com

  • یکی از بهترین کتاب‌های سال Audible.com سال 2022

  • حضور در لیست 20 کتاب برتر Business Insider سال 2022

نکوداشت‌های کتاب تلخ و شیرین

غم و اندوه در نظر بسیاری از ما، احساساتی هستند که باید تاحدِامکان از آن‌ها فاصله گرفت؛ اما اگر خود آن‌ها دریچه‌ای به شادی باشند، چه؟ کتاب تلخ و شیرین – پرفروش‌ترین کتاب نیویورک‌تایمز – نوشته‌ی سوزان کین، اثری درمورد اندوه است؛ یعنی احساسی که ما را به انسان‌های واقعی تبدیل می‌کند و به قلبمان خلوص می‌بخشد.

درباره‌ی کتاب تلخ و شیرین

من روح آن‌ها را حس کردم. من جانشان را حس کردم. وقتی وارد شدم، احساس ترس، اضطراب، درد، دل‌شکستگی، عصبانیت، تهدید و گمنامی کردم. آن احساسات متعلق به من نبودند. به آن‌ها تعلق داشتند. من غم، افسردگی و تنهایی آن‌ها را احساس کردم با اینکه به دیگران غل‌وزنجیر شده بودند، در خانه و در کنار خانواده‌شان نبودند. آن‌ها از هرچیزی که می‌شناختند دور شده بودند و به‌زور به بردگی گرفته شده بودند، درحالی‌که دیگران از «مالکیت» آن‌ها سود می‌بردند. من آن‌ها را در آنجا، زنجیرشده به هم، نشسته یا خوابیده در فضولات خودشان، برهنه یا احتمالاً تقریباً برهنه تصور کردم درحالی‌که نمی‌دانستند قرار است چه اتفاقی بیفتد.

کتاب تلخ و شیرین، نشان‌دهنده‌ی گذرگاهی است که اندوه با گذشتن از آن می‌تواند به هنر، تعالی و عشق تبدیل شود. ما هرکدام به نوبه‌ی خود غم را تجربه می‌کنیم؛ اما کمتر کسی است که بتواند آن را بپالاید و به چیزی فراتر تبدیل کند. سوزان کین در اثر حاضر قصد دارد به ما بیاموزد که چگونه از تاریکی، می‌توان نور و روشنی به وجود آورد.

غم، همیشه بر سر راه ما نشسته است؛ اما نه چون حیوان درنده‌ای که کمین کرده تا چنگالش را در قلب ما فرو کند؛ بلکه مانند رودخانه‌ای که در وجودمان جاری می‌شود و آن را خالص می‌کند. بسیاری از ما فکر می‌کنیم که فرار از اندوه، همان کاری است که زندگی را سرشار از آرامش و خوشبختی می‌کند؛ غافل از آنکه شادی با حضور غم معنا پیدا می‌کند. کتاب تلخ و شیرین (Bittersweet: How Sorrow and Longing Make Us Whole) اثر سوزان کین (Susan Cain) کتابی با محوریت همین ایده‌ی کلیدی است.

اینکه او مکانی آکنده از این همه درد و اندوه را با عبارت «مقدس» توصیف می‌کرد، مرا تکان داد. من دربارۀ این موضوع فکر کردم که کلمۀ قربانی در انگلیسی از عبارتی با ریشۀ لاتین به معنی «مقدس‌کردن» می‌آید و فکر کردم جری به این ریشه اشاره می‌کند. از او پرسیدم که اگر اشکال ندارد توضیح دهد منظورش چه بوده است. پاسخ او تأکید یهودا بر تبدیل زخم گذشته به درمان امروز و تبدیل تلخ به شیرین را به من یادآوری کرد.