معرفی و دانلود کتاب رضا قاسمی در گفت و گویی بلند با محمد عبدی | محمد عبدی | نشر بیدگل

معرفی کتاب رضا قاسمی در گفت و گویی بلند با محمد عبدی

رضا قاسمی نامی آشنا برای اهالی ادبیات است. شهرت او بیش از همه مرهون کتابی درخشان با عنوان «همنوایی شبانه ی ارکستر چوب ها»ست؛ رمانی کم نظیر که به جرئت یکی از برترین آثار داستانیِ فارسی در دو دهه ی اخیر است. قاسمی با انتشار کتاب مذکور در اوایل دهه ی هشتاد جانی دوباره در کالبد ازرمق افتاده ی ادبیات داستانی ایران دمید. همنوایی شبانه ی ارکستر چوب ها توأمان به دو سنت ادبی تعلق دارد. یکی سنت ادبیات پست مدرنیستی که ویژگی بارز آن تأکید بر عدم قطعیت معنایی است، و دیگری، سنتی موسوم به ادبیات مهاجرت، که آثاری را در بر می گیرد که در آن ها بر دشواری های زیستن در مکانی دور از وطن تمرکز شده است. مخلص کلام اینکه همنوایی شبانه ی ارکستر چوب ها از بسیاری جهات اثری مهم و خواندنی ست و به زعم اغلب صاحب نظران، بهترین اثر در کارنامه ی نویسنده محسوب می شود. با این حال، این واقعیت نباید سبب غفلت ما از دیگر آثار رضا قاسمی -چه در مقام رمان نویس، چه در کسوت نمایشنامه نویس- گردد.

بعضی ها مضطرب به دنیا می آیند... . نمی خواهم بگویم حتماً ژن و این چیزهاست، چون من چیزی از علم نمی دانم. شاید از ژن، شاید از دوران کودکی... . آنهایی که مضطرب اند همۀ عمر مضطرب اند. البته منظورم آنهایی است که شخصیتشان اساساً مضطرب است وگرنه همۀ افراد ممکن است مضطرب شوند، حتی آرام ترین آدم ها که خب گاهی مضطرب می شوند ولی این گذراست. به هر حال در این شکی نیست که من به شدت مضطربم همیشه.

نمی دانم... . این را دیگران باید بگویند... . چیزی که می دانم این است که خود نوشتن به من کمک می کند که این اضطراب را حس نکنم و فراموش کنم. در دوره هایی که مشغول نوشتن هستم، این اتفاق می افتد. مثلاً\u200a آن زمانی که نمایشنامه می نوشتم، اول یک ماه طول می کشید و بعد که پیشرفت کرد یک هفته تا ده روز طول می کشید که یک نمایشنامه بنویسم، ولی رمان خوشبختانه دو سه سال طول می کشد. چاه بابل پنج سال طول کشید. در تمام این مدت کمکم می کرد شاد باشم، خوشحال باشم. ولی البته شاد و خوشحال\u202fبودن به معنای نداشتن اضطراب نیست. این را البته در\u202fمورد خودم می گویم، در\u200a\u202fمورد دیگران بنا ندارم نسخه برایشان بپیچم. در آن حد نیستم اصلاً. هرکسی هم برای دیگران نسخه می پیچد، بیخود می پیچد! ولی در\u200a\u202fمورد خودم در دورۀ نوشتن فراموش می کنم که مضطربم.

فهرست مطالب کتاب