این اثر داستانی تماماً زنانه در خود دارد. هم به این معنا که تمامی شخصیتهای اصلی آن یعنی آرزو، ماهمنیر و آیه زن هستند؛ و هم به این معنی که مردان در این جهان داستانی جایی ندارند. نه به این معنا که در سراسر داستان هیچ اثری از هیچ مردی نباشد؛ بلکه به این معنا که مردان محوریت اساسی ندارند و حضورشان در سراسر داستان -جز یک مورد- دگرگونکننده نیست. آرزو از همسرش جدا شده و این مصداقی از پس زدن مردانگی است. او میخواهد کسبوکار پدریاش را که بهظاهر فضایی مردانه دارد ادامه دهد. این هم مصداقی دیگر دال بر این مدعا و این که «من بهعنوان یک زن میتوانم در جایگاه مردانهی پدرم قرار بگیرم».
معرفی کتاب صوتی عادت میکنیم
– «برگشتنی میخریم».
آرزو دامن پالتو را جمع کرد، از روی چاله پرآب پرید و غر زد: «چرا همیشه به حرف تو گوش میکنم معلوم نیست! حالا با این هوای گند نمیآمدیم تجریش نمیشد؟» شیرین جلوتر میرفت: «راه بیا و اینقدر غر نزن. دو مثقال برف و شلاب آدم نکشته. یاد گرمای تابستون بیافت و شکر کن. اول لیف میخریم، بعد برگشتنی کتیرا و عرق برگ چنار».
– «نصرت گفت از سبزهباجی سبزی آش بخریم».
عادت میکنیم روایت زندگی زنانی است در دههی هشتاد شمسی ایران. آرزو صارم، شخصیت اصلی رمان زویا پیرزاد در کشاکش میان انتخابهای خودش و آدمهای زندگیاش قرار دارد. او از یک سو خود را در مقابل مادر پیرش «ماهمنیر» و از سویی دیگر در برابر دختر جوانش «آیه» میبیند. سبک زندگی اعیانی ماهمنیر باعث میشود رابطهی او و دخترش آرزو دچار بحرانهای زیادی شود. همچنین اقتضائات سنوسال آیه نیز چالشهای بسیاری برای زندگی آنها میسازد. و آرزو در میانهی این بلبشو تلاش میکند در جای درست زندگیاش بایستد و مسیر خود را از میان هزار راه پرپیچوخم و بیغوله و بیراهه بیابد. در طول داستان کتاب صوتی عادت میکنیم (We Will Get Used to It) آرزو دچار یک موقعیت عشقی بغرنج میشود و این مسئله به چالشهای او با اطرافیانش بهخصوص مادر و دخترش دامن میزند.
با شنیدن نام زویا پیرزاد احتمالاً پیش از هر چیزی عنوان کتاب مشهور او یعنی «چراغها را من خاموش میکنم» به ذهنتان خطور میکند. پیرزاد، نویسنده و مترجم ایرانی ارمنیتبار ساکن آلمان، این کتاب را در سال 1380 و در چهلونهسالگی خود منتشر کرد. رمانهای پیرزاد به زبانهای زیادی از جمله انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی، ژاپنی و ارمنستانی ترجمه شده و در سراسر دنیا مورد اقبال و استقبال قرار گرفتهاند. او ترجمهی کتابهایی همچون آلیس در سرزمین عجایب نوشتهی لوییس کارول، و آوای جهیدن غوک (مجموعه هایکو) را در کارنامهی حرفهای خود دارد. از جمله افتخارات زویا پیرزاد، میتوان به نشان فرهنگی شوالیهی فرانسه یا همان لژیون دونور اشاره کرد.
جوایز و افتخارات زویا پیرزاد
پیوند فمنیسم و ادبیات دستمایهی خلق آثار ادبی بسیاری در سراسر جهان شده است. زویا پیرزاد نویسندهی معاصر ایرانی، کتاب صوتی عادت میکنیم را حول محور این ایده نوشته است. او در این اثر به روایتی زنانه از زندگی سه شخصیت بهنامهای آرزو، ماهمنیر و آیه میپردازد. اثر حاضر از پرفروشترین رمانهای فارسیست و تاکنون به چندین زبان ترجمه شده است.
معرفی کتاب صوتی عادت میکنیم
اگر به خواندن داستانهایی در جهان زنانه علاقه دارید و درهمتنیدگی ادبیات و زنانگی برای شما جذاب است، این کتاب صوتی یک پیشنهاد شنیدنی فوقالعادهای برای شما خواهد بود.
با زویا پیرزاد بیشتر آشنا شویم
– جایزه بهترین رمان سال پکا برای کتاب «چراغها را من خاموش میکنم» (۱۳۸۰)
– جایزه بهترین رمان بنیاد هوشنگ گلشیری برای کتاب «چراغها را من خاموش میکنم» (۱۳۸۰)
– انتخاب کتاب «چراغها را من خاموش میکنم» بهعنوان کتاب سال از سوی وزارت ارشاد جمهوری اسلامی سال (1381)
– اخذ لوح تقدیر جایزهی ادبی یلدا برای کتاب «چراغها را من خاموش میکنم» (1380)
– برندهی جایزه بیست سال ادبیات داستانی برای داستان کوتاه «طعم گس خرمالو» (1376)
در بخشی از کتاب صوتی عادت میکنیم میشنویم
مرد جوانی با موهای سیاه چسبیده به سر کنار آرزو میآمد و زیر لب میگفت: «کوپن! کوپن! برنج! قند و شیکر! روغن! میخریم، میفروشیم». صورتش پر جوش بود. آرزو چندبار سر تکان داد که نه کوپن میخرد، نه میفروشد. مرد گفت:«نوار خارجی، ایرانی!». آرزو ایستاد و رو به صورت پر جوش داد زد: «گفتم نه!» و با شیرین رفتند توی بازارچه … .
منبع: https://www.ketabrah.ir/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B5%D9%88%D8%AA%DB%8C-%D8%B9%D8%A7%D8%AF%D8%AA-%D9%85%DB%8C-%DA%A9%D9%86%DB%8C%D9%85/book/68559
چیزی که قلم زویا پیرزاد (Zoya Pirzad) و آثار او را از دیگر نویسندگان متمایز میکند، پرداخت دقیق و استادانهی شخصیتها و همچینن دقت بینظیر نویسنده بر روی جزئیات است. طنین صدای فاطمه معتمدآریا و همچنین روح موسیقی مهدی زارع و گروهش، این کتاب صوتی را به اثری بسیار شنیدنی تبدیل کرده است.
کتاب صوتی عادت میکنیم برای چه کسانی مناسب است؟