معرفی و دانلود کتاب صوتی لطیفههای ملس | علیرضا لبش | آوانامه
اگر همین حالا از ما بپرسند مشهورترین نویسندگان یا شاعران طنزپرداز ادبیات فارسی را نام ببریم، بعید است اولین نامی که به ذهنمان بیاید «علیاکبر دهخدا» باشد. البته ناگفته نماند که طنزپردازی چه در ادبیات کلاسیک و چه در گسترهی ادبیات مدرن، وسعت چندانی ندارد. در میان اهالی ادبیات کلاسیک، عبید زاکانی و در بین طنزپردازان معاصر نیز گلآقا نامآشناترین چهرههایی هستند که حافظهی فارسیزبانان به خاطر میآورد. جنبههای پررنگ سیاسی، ادبی و اجتماعی فعالیتهای دهخدا باعث شده، کمتر کسی به نوشتههای طنز و شگردهای خاص او در این نوع ادبی توجه داشته باشد. باایناوصاف، کتابی که هماینک پیش رو دارید، موقعیتی بینظیر خواهد بود تا گزیدهای از حکایات کوتاه و طنز دهخدا را، البته همراه با شرحی مختصر از زندگینامه و فعالیتهای حرفهای وی در اختیار داشته باشید. کتاب صوتی لطیفههای ملس برای مخاطبان پرمشغلهای که فرصت زیادی ندارند نیز مناسب خواهد بود. لطایفی که علیرضا لبش در این گزیده گردآورده، در عین کوتاهی بسیار آموزنده هستند.
اگرچه انتقادات و نکاتی که دهخدا در حکایات کتاب صوتی لطیفههای ملس مطرح کرده، غالباً مربوط به وقایع خاصی در دوران معاصر وی هستند اما به نظر میرسد برخی از آنها، همچنان برای زمانهی ما نیز کاربرد دارند و مصادیق آنها را بهوضوح در اطراف و اطرافیانمان میبینیم. علیرضا لبش که خود نیز کارنامهی درخشانی در طنزپردازی دارد، چندیست با انتشار مجموعه کتابهای لطیفههای زیرخاکی، مخاطبانش را با طنز و تحولات آن در گذر زمان آشنا کرده. کتاب حاضر نیز بهعنوان یکی از مجلدهای همین مجموعه از سوی نشر مدرسه به دنیای کتاب وارد شده و اینک نسخهی شنیدنی آن به کوشش نشر صوتی آوانامه به علاقهمندان ادبیات طنز، بهویژه نوجوانان ارائه شده است.
دربارهی مجموعه کتابهای لطیفههای زیرخاکی
اگر شما هم از مخاطبان و علاقهمندان ادبیات طنز هستید و تمایل دارید با یکی از شناختهشدهترین چهرههای طنز معاصر آشنا شوید، پیشنهاد میکنیم فرصت شنیدن کتاب صوتی لطیفههای ملس را از دست ندهید. نوجوانان از شنیدن این کتاب گویا بهرهی بسیاری خواهند برد.
با علیرضا لبش بیشتر آشنا شویم
مجموعهای سرگرمکننده، مفرح و آموزنده از حکایتهای کوتاه طنز! علیرضا لبش در کتاب صوتی لطیفههای ملس، از سری کتابهای لطیفههای زیرخاکی، گزیدهای از حکایات طنز علامه دهخدا را گردآورده و به مخاطبان نوجوان عرضه کرده است. مضامین و انتقادات اجتماعی ارائهشده در این لطیفهها موجب میشود مخاطبان بزرگسال نیز از شنیدن این حکایتهای کوتاه بسیار لذت ببرند.
دربارهی کتاب صوتی لطیفههای ملس
معرفی کتاب صوتی لطیفههای ملس
علیرضا لبش در بازنویسی خود با حفظ مزه و نمک سبک کهن، اثربخشی ویژهای را به شنونده ارائه میدهد. لطیفههای زیرخاکی به خاطر برخورداری از روایتی طنزگونه، خستگی در شنیدن را از شنونده گرفته و او را علاقهمند به شنیدن ادامهی داستان و حکایت میکنند.
کتاب صوتی لطیفههای ملس برای چه کسانی مناسب است؟
هر وقت عنوان کتابی با موضوع عرفان و اجتماع به گوش ما میرسد، معمولاً ناخودآگاه ذهن ما به سوی اثری با متنی سنگین کشانده میشود. اما برعکس تمام آنها، کتابهای صوتی لطیفههای زیرخاکی حاوی محتوایی روان و طنزگونه هستند که همراه با آنها گاهی طعنه و کنایه نیز شنیده میشود.
مجموعهی «لطیفههای زیرخاکی» دربردارندهی همان لطیفههای قدیمی است که به صورت امروزی برای نوجوانان روایت شده یا همان لطیفههای تازه است که در زمانهای گذشته آنها را تعریف میکردند. خیلی از این لطیفهها تاکنون به ندرت شنیده شدهاند.
علیرضا لبش، زادهی 1360در شهر قم، نویسنده و طنزپرداز موفق ایرانیست. فعالیت در مطبوعات و خبرگزاریها، حضور در برنامههای تلویزیونی و رادیویی بخشی از زندگی حرفهای وی را میسازند. لبش تاکنون توانسته جوایز ادبی معتبری را در جشنوارههای گوناگون کسب کند. کتابهای «خنده در مراسم تدفین»، «کافه خنده»، «کافه عشقه»، «مرثیهای برای گمگشتگی»، «نسکافههای بعد از ظهر» و «بی سرو ته» شماری از آثار علیرضا لبش محسوب میشوند.
فهرست مطالب کتاب صوتی
مشخصات کتاب صوتی
در دورانی که از شبکههای مجازی خبری نبود، آزادی بیان معنایی نداشت و بیسوادی در ایران بیداد میکرد، هیچ ابزاری به اندازهی طنز نمیتوانست هم آگاهیبخش باشد و هم سرگرمکننده. مخاطب ناآگاه اما دلسوز با خواندن حکایتهای طنز در مطبوعات، ابتدا از نکتهسنجی و ظرافت دیدگاه نویسنده به وجد میآمد و لبخندی از سر رضایت میزد اما سپس به کنه معنایی پی میبرد که در پس چهرهی خندان لطیفهها نهفته بود. اگر با طنز در ادبیات معاصر آشنایی ندارید، لازم است یادآوری کنیم که طنازیهای این دوره نه برای خنداندن، که برای آگاهیبخشی درمورد حقایق تلخ نوشته میشدند. طنز علاوه بر سرگرمی، در برابر جامعه رسالت مهمی داشت که همان ترویج آگاهیهای سیاسی و اجتماعی و نقد اوضاع و زمانه بود. بااینحال، از آنجایی که حکومتهای دیکتاتوری چندان مجالی برای نقدهای صریح و بیپرده باقی نمیگذاشتند، نویسندگان وظیفهشناس به وادی ادبیات طنز پناه بردند تا تیزترین انتقادات خود را در لفافهای از شوخی و مزاح به مخاطب منتقل کنند.