معرفی و دانلود کتاب لذت مراقبه‌ی واقعی: کلمات دلگرم‌کننده برای ذهن‌های خسته و قلب‌های آزاد | جف فوستر | نشر ترنگ

فوستر یک سال در خانه ماند، سعی کرد به خود فکر کند و راهی برای نجات بیابد. راه رستگاری او مراقبه بود، اما نه مراقبه‌ای کلاسیک. او سعی نکرد از دست گذشته‌اش خلاص شود، یا خود را تغییر دهد. بلکه کاملاً برعکس، تلاش کرد خود را بپذیرد و این‌چنین رابطه‌اش را با خود و دنیا از نو تعریف کند. فوستر این ایده را در کتاب لذت مراقبه‌ی واقعی (The Joy of True Meditation) بازگو می‌کند و از اعتقاداتش در مورد مراقبه و رسیدن به آرامش و شادی می‌گوید.

تمام نیروی حیاتی گیرافتاده در درون این احساسات سرکوب‌شده می‌تواند از نو به بدنمان سرازیر شود، تمام خلاقیتِ خشم، اندوه، گناه، ترس و شادی اکنون می‌توانند به ما انرژی بدهند، الهام‌بخشمان باشند، به ما احساس کامل‌ بودن و قدرت و زندگی تازه دهند. انرژی‌هایی که پیش‌تر ما را تهدید به نابودی می‌کردند _ خشم، ترس، اندوه ژرف‌ترین و عجیب‌ترین و خلاقانه‌ترین خواسته‌های ما _ اکنون می‌توانند بزرگ‌ترین معلمان، دوستان و راهنمایان و خاستگاه شکوفایی و الهام شوند.

کتاب لذت مراقبه‌ی واقعی، راهنمایی در ستایش خود واقعی و لحظات زندگی است. این اثر را مهرناز نوروزی برای نشر ترنگ ترجمه کرده است.

در نکوداشت کتاب لذت مراقبه‌ی واقعی

• جدا از اینکه جف کیست، شاعر، عاشق و یا به عبارت دقیق‌تر، یک دیوانه، او در گوش‌ها و اذهان خسته‌ی ما کلمات دلگرم‌کننده‌ای نجوا می‌کند که بر قلب مبهوت و سرکشمان می‌نشیند. (کلی بویز، نویسنده‌ی کتاب تأثیرهای نقاط کور)

کتاب لذت مراقبه‌ی واقعی برای چه کسانی مناسب است؟

جف فوستر در کتاب لذت مراقبه‌ی واقعی با تأکید بر اینکه انسان به‌جای فرار از مشکلات باید ارزش لحظه‌ی حال زندگی را درک کند و تجربیات فعلی‌اش را بپذیرد، تعریفی جدید از مدیتیشن ارائه می‌دهد. فوستر در این کتاب، از دوران افسردگی، ناامیدی و فروپاشی روانی‌اش می‌گوید و توضیح می‌دهد که چطور توانسته با مراقبه کردن خود را دوباره کشف کند، بپذیرد و از فکر خودکشی رها شود.

درباره‌ی کتاب لذت مراقبه‌ی واقعی

فوستر در کتاب لذت مراقبه‌ی واقعی به این نکته اشاره می‌کند که باید غم‌ها و شادی‌ها، رنج‌ها و دردها، اشتیاق‌ها و دل‌مردگی‌ها و هر احساسات خوب و بدی که در زندگی واقعی داشته‌ایم را بیابیم و در آغوش بگیریم. وقتی تمام حقیقت زندگی‌مان را بپذیریم، به این معناست که لحظه‌ی حال را پذیرفته‌ایم و داریم لحظه‌ی یگانه‌ی هستی را تجربه می‌کنیم. از نظر فوستر مراقبه‌ی واقعی یعنی همین. اینکه اجازه بدهیم، در این لحظه‌ی یگانه، هر چیزی در ما بجوشد، ظاهر شود و ما بدون قضاوت آن را بپذیریم. این‌چنین می‌توانیم روابطی براساس علاقه و اشتیاق شکل دهیم. او می‌گوید در لحظات تاریک زندگی شخصی‌اش همین شیوه بوده که نجاتش داده و به زندگی بازگردانده است. او در کتابش تمرین‌ها و تکنیک‌هایی پیشنهاد می‌دهد تا ما هم با استفاده از آن‌ها بتوانیم به شیوه‌ی او مدیتیشن کنیم.

همچنان که روند شفا کامل می‌شود، شاید دیگر نتوانیم انتظارات تصویر ساخته‌شده «تمرین‌کننده معنوی خونسرد، آرام و خوددار» را برآورده کنیم. شاید فریاد بزنیم، بلرزیم، گریه کنیم، عرق کنیم، واژه‌های تازه و غافلگیرکننده‌ بگوییم و یا از فرط خستگی بر زمین بیفتیم و یا سجده قدردانی کنیم.