معرفی و دانلود کتاب چرندیات مدیریتی: چگونه سازمان‌ها ‌در دنیای یاوه‌گویان غرق می‌شوند | آندره اسپایسر

آندره اسپایسر (متولد 1977) نویسنده و استاد دانشگاه لندن است. او در زمینه‌ی رفتار سازمانی، رهبری و مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) تخصص دارد. او در نیوزلند به دنیا آمده و از دانشگاه ملبورن دکترا گرفته. اسپایسر پژوهش‌های فراوانی در مورد سیاست و فرهنگ‌ سازمانی، هویت کارکنان، رهبری و فضای کاری و… انجام داده و آن‌ها را در ژورنال‌های علمی به چاپ رسانده است. «سندرم سلامتی» از دیگر کتاب‌های اوست. آندره اسپایسر به شکل مستمر برای نشریاتی مثل گاردین و فایننشال تایمز در مورد مسائل تجاری قلم می‌زند.

در بخشی از کتاب چرندیات مدیریتی می‌خوانیم

آندره اسپایسر کارشناس مسائل سازمانی است و سال‌های بسیاری پیرامون جنبه‌های مختلف سازمان‌ها تحقیق کرده. او کتاب‌ها و مقالات زیادی درمورد رهبری، مدیریت یا کارکنان نوشته. در کتاب چرندیات مدیریتی او بر روی یکی از شیوه‌های مسموم اما پرطرفدار مدیریتی دست می‌گذارد: گفته‌های زیبا و تهییج‌کننده اما بی‌معنا و پوچ مدیران. اسپایسر این مکالمات را به یاوه‌گویی می‌داند و معتقد است اگرچه تا حدودی به مدیر اعتبار می‌دهند اما نه‌تنها مشکلی از سازمان را حل نمی‌کنند، بلکه باعث می‌شوند مجموعه از مسیر خود منحرف شود. به نظر او این مسأله می‌تواند خطرناک باشد و شفافیت روابط سازمانی را از بین ببرند. ضمن اینکه احتمال دارد باعث سرخوردگی و ناامیدی کارمندان هم بشود. از نظر اسپایسر این مزخرفات، دو وجه عمده دارند: از یک‌سو تهییج‌کننده هستند و از سوی دیگر مسموم‌کننده! کارکرد متناقض این ادبیات باعث شده تشخیص و مقابله با آن‌ها دشوار باشد.

برخی از این جریانات عظیم بی‌پایان گفتگو و متن که در سازمان‌ها جاری است، لزوماً مزخرف نیستند. برخی از این متون توضیحات ساده و مستندی هستند از جزئیات سفارش مشتری، زمان‌بندی جلسات، یک خرید جدید یا سلب امتیاز، کاهش بودجه و یا اطلاع‌رسانی درباره یک موفقیت جزئی. این تکه‌های اطلاعات می‌توانند کسل‌کننده، دیوانه‌کننده و یا بی‌اثر باشند، اما مزخرف نیستند. گاهی کلماتی منطقی‌اند که توسط مردم برای شرح آنچه اتفاق افتاده (مثلاً توضیح مناسب برای عدم فروش یک محصول) و آنچه باید اتفاق بیفتد (پیشنهادی برای حرکت به سمت بازار فروش جدید) استفاده می‌شوند. متأسفانه کلمات منطقی به‌ندرت در محیط سازمانی شنیده می‌شوند و البته نوع سومی از کلمات نیز وجود دارند که اغلب ما با آنان آشناییم. این کلمات مطلقاً با واقعیت ارتباطی نداشته و فاقد ابتدایی‌ترین ویژگی‌های منطقی‌اند. در عوض به نظر یک سری از کلمات تصادفی مبهم و به‌هم‌پیوسته‌اند که بعید است با واقعیت ارتباطی داشته باشند. این کلمات غیرواقعی و بی‌منطق همان چرندیات‌اند. آن‌ها برای پنهان کردن یا تغییر واقعیت به کار نمی‌روند. بلکه به قول هری فرانکفورت، آن‌ها بدون ارتباط با حقیقت خلق‌شده‌اند.