انتشار: مهر 12، 1402
بروزرسانی: 11 اردیبهشت 1404

معرفی و دانلود کتاب چگونه یک کشور را اداره کنیم: راهنمای باستانی برای رهبران جدید | مارکوس تولیوس سیسرون | نشر چشمه

کتاب چگونه یک کشور را اداره کنیم نه یک راهنمای تئوری بلکه مجموعه ای از نکات عملی و دانش نویسنده در امر کشورداری را در خود جای داده است. نکاتی که حاصل کوشش های او در امر سیاست، آن هم در برهه ای سخت و پرحادثه، را در بر دارد. در حقیقتِ مارکوس تولیوس سیسرون زمانی زمام کشور روم را در دست گرفت که کوچه و خیابان آن از آتش فقر و فساد و جنگ داخلی می سوخت. سران احزاب با یک دیگر سر صلح نداشتند و از طرف دیگر، بسیاری از فرماندهان نظامی غرقِ در دریای قدرت طلبی بودند. این همان سناریویی است که تاریخ بشریت بار ها و بارها آن را به چشم خود دیده است. اما در چنین شرایطی، راه وروش درست اداره ی کشور چیست؟ مارکوس تولیوس سیسرون در این شرایط شیوه ی اعتدال و تعقل را در پیش گرفت. در همین زمان بود که تلاش های او برای پیوند دادن دوباره ی اجزاء این جمهوری ازهم گسسته، آغاز شد و همراه با آن، سؤالات مهم و سرنوشت سازی پدیدار گشت: برای وضع قانون چه مواردی باید در نظر گرفته شود؟ ویژگی های یک حکومت دموکراتیک و عادلانه چیست؟ تقسیم مالیات باید به چه صورتی باشد؟ قدرت در جامعه چگونه به سمت اعتدال پیش خواهد رفت؟ این ها گوشه ای از سؤالاتی بود که روزانه در ذهن سیسرون نقش می بست و همواره برای حل آن و یافتن پاسخ درست تلاش می کرد.

کتاب چگونه یک کشور را اداره کنیم، راهنمایی جامع در دنیای علوم سیاسی، از زبان یکی از شناخته شده ترین فیلسوفان و خطیبان روم باستان یعنی مارکوس تولیوس سیسرون است. نویسنده در این مجموعه خطابه ها سعی دارد راه وروشی فضیلت مندانه برای اداره ی یک کشور را به خوانندگان خود معرفی کند، راهی که امید می رود تمامی پیشوایان و حاکمان از آن پیروی کنند و جامعه ا ی پرسعادت و به دور از ظلم را به مردمان خود ببخشند.

درباره ی کتاب چگونه یک کشور را اداره کنیم

این کتاب اولین بار در سال 2013 به همت فیلیپ فریمن (Philip Freeman) منتشر شد و نسخه ی فارسی آن با تلاش نشر چرخ و ترجمه ی خوب شبنم بزرگی به دست علاقه مندان رسید.

درباره ی مجموعه ی حکمت باستان برای خوانندگان امروزی

بهترین راه برای کسب و حفظ اقتدار بر دیگران عطوفت خالص و بدترین راه ترس است. اِنیوس خردمند یک بار گفت: «مردم از کسی که از او بترسند بیزارند و از هر کس بیزار باشند می خواهند مرگش را ببینند.» درست همین اواخر بود که یاد گرفتیم انگار پیش تر نمی دانستیم که هیچ میزانی از قدرت نمی تواند در برابر تنفر مردم تاب بیاورد. مرگ سزار، که دولت را با قدرت نظامی اداره می کرد (و هنوز میراثش بر ما حاکم است)، بیش از هر چیز بهای وحشتناکی را نشان می دهد که تک تک مستبدان می پردازند. هر قدر بگردید حاکم مستبدی را پیدا نمی کنید که عاقبتش مانند سزار نباشد. یک بار دیگر می گویم، به کار گرفتن ترس برای حفظ قدرت هیچ اثری ندارد. اما رهبری که در قبال مردمش حُسن نیت داشته باشد جایگاهش امن است.