کوله را برداشت و به دوش انداخت. «خب، من دیگر می‌روم.»
«نمی‌خواهم دیگر درِ خانه‌ی کسی را بزنی. این تنها چیزی است که ازت می‌خواهم، پدر. باید بروم. همه روز آمدم اینجا و در همین حال اغما با تو حرف زدم و برایت کتاب خواندم. به نظرم دست‌کم قدری آشتی کرده‌ایم و این آشتی در دنیای واقعی رخ داده. شاید خوشت نیاید، اما لازم است باز برگردی این طرف. تو مال اینجایی.»
پرستار با لحن دلداری‌دهنده‌ای گفت: «چه بد که تا اینجا بودید پدرتان به هوش نیامد. اما مطمئنم خوشحال شده که این همه پیشش ماندید.»
– جایزه‌ی اورشلیم
– جایزه‌ی جهانی فانتزی
– جایزه‌ی بین‌المللی داستان کوتاه فرانک اوکانر
– جایزه‌ی یومیوری (1995)
– جایزه‌ی جونیچی (1985)
– جایزه‌ی ادبی نوما (1982)
– جایزه‌ی فرانتس کافکا (2006)
تنگو لب پنجره نشست و در هوای فشرده‌ی اتاق بیمارستان دنبال کلمات بعدی گشت.
تنگو ساکت به صورت پدرش زل زد.
پدرش لب نجنباند. تکانی نخورد و چشم‌هایش همچنان بسته ماند. اما یک‌جوری به نظر می‌رسید دارد به چیزی فکر می‌کند. تنگو ساکت ماند و بادقت توجه کرد. این احساس به او دست داد که پدرش شاید هر دم چشم وا کند و فوری در تخت بنشیند. اما هیچ‌کدام اتفاق نیفتاد.
این کتاب برای خوانندگان رمان، به خصوص رمان‌های ژاپنی جذاب خواهد بود.
وقتی داشت بیرون می‌رفت، پرستاری که دست و پای عنکبوتی داشت همچنان پشت میز پذیرش بود. برچسب نام روی سینه‌اش نشان می‌داد اسمش تاماکی است.
کتاب 1Q84 (جلد سوم) نوشته‌ی هاروکی موراکامی، روایت زمانی است که اتفاقاتی عجیب زندگی این دو نفر را دگرگون می‌کند. آن‌ها به‌ناگاه متوجه می‌شوند در دنیایی دیگر هستند؛ دنیایی که با واقعیت تفاوت‌های زیادی دارد. آن‌ها نه‌تنها باید از این دنیای موازی جان سالم به در ببرند، بلکه باید واقعیت را تشخیص دهند تا بتوانند دوباره به آن برگردند. آیا آن‌ها موفق به این کار خواهند شد؟
آئومامه و تنگو که از دبستان با هم آشنا و به هم علاقه‌مند شده بودند، اکنون هرکدام دور از دیگری به زندگی خود ادامه می‌دهند. تنگو معلم ریاضی است و به نویسندگی علاقه دارد و آئومامه مربی تناسب اندام و همینطور قاتلی نیمه‌وقت است که مردان مسبب خشونت خانگی را به قتل می‌رساند.
موراکامی در این کتاب جذاب، موضوعات گوناگونی را در روایت خود به کار گرفته است؛ موضوعاتی از جمله خشونت، خانواده، عشق و مواردی از این دست که آن را به یکی از آثار گرانسنگ در ادبیات ژاپن و جهان تبدیل کرده‌اند.
تنگو گفت: «دارم برمی‌گردم توکیو.»
– پرفروش‌ترین کتاب ملی
– نامزد جایزه‌ی دوبلین سال 2013
– دومین کتاب برتر سال آمازون سال 2011
– نامزد جایزه‌ی Andrew Carnegie Medal سال 2012
– نامزد دریافت جایزه بهترین کتاب گودریدز سال 2011
– نامزد جایزه‌ی Man Asian Literary Prize سال 2011
– بهترین کتاب منتشر شده در سال 2019 به انتخاب The Asahi Shimbun
اگر دو جلد پیشینِ مجموعه‌ی «یک کیو هشتادوچهار» را خوانده باشید، با آئومامه و تنگو آشنا هستید. کتاب 1Q84 (جلد سوم) به قلم هاروکی موراکامی ادامه‌ی داستان این دو شخصیت است که اکنون در دنیایی دیگر زندگی می‌کنند؛ در دنیایی موازی که حتی از جهان واقعی نیز وحشتناک‌تر است. این اثر یکی از پرفروش‌ترین‌ها در کشور ژاپن است و در سال 2011 عنوان بهترین کتاب سال گودریدز را از آن خود کرده. اثر حاضر سومین جلد این مجموعه است.
هاروکی موراکامی (Haruki Murakami) نویسنده‌ی شهیر ژاپنی است که رمان‌ها و داستان‌های گوناگونی از او به چاپ رسیده است. جذابیت قلم و سبک خاص نویسندگی او باعث شده است آثارش در سطح جهان با استقبال مواجه شوند. گفتنی‌ست او در میان 100 فرد تأثیرگذار به انتخاب مجله‌ی تایم قرار دارد. از آثار معروف این نویسنده می‌توان به «جنگل نروژی»، «سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش»، «کافکا در کرانه»، «از دو که حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم» و «اول شخص مفرد» اشاره کرد.
کتاب سوم: اکتبر دسامبر
فصل 1: یوشیکاوا؛ چیزی به حواشیِ دورِ هشیاری تلنگر می‌زند
فصل 2: آئومامه؛ تنها، اما نه بی‌کس
فصل 3: تنگو؛ جانوران همه لباس به تن داشتند
فصل 4: یوشیکاوا؛ اصلِ تیغ اوکام
فصل 5: آئومامه؛ مهم نیست چقدر ساکت بمانی
فصل 6: تنگو؛ با مورمورِ شستم
فصل 7: یوشیکاوا؛ به سوی تو می‌آیم
فصل 8: آئومامه؛ درِ چندان بدی نیست
فصل 9: تنگو؛ پیش از اینکه خروجی بسته شود
فصل 10: یوشیکاوا؛ گردآوری سرب صلب
فصل 11: آئومامه؛ کمبود شدید مهربانی و منطق
فصل 12: تنگو؛ قوانین دنیا دارد سست می‌شود
فصل 13: یوشیکاوا؛ آیا منظورشان از بازگشت به خانه‌ی اول این است؟
فصل 14: آئومامه؛ این کوچولوی تودلیِ من
فصل 15: تنگو؛ چیزی نیست که مجاز باشد از آن حرف بزند
فصل 16: یوشیکاوا؛ یک ماشین کارآمد، صبور، بی‌احساس
فصل 17: آئومامه؛ فقط یک جفت چشم دارم
فصل 18: تنگو؛ اگر به تن کسی سوزن فروکنی، خون می‌آید
فصل 19: یوشیکاوا؛ چه می‌تواند بکند که بیشتر مردم نمی‌توانند
فصل 20: آئومامه؛ جنبه‌ای از تغییر وضعم
فصل 21: تنگو؛ جایی درون سرش
فصل 22: یوشیکاوا؛ آن چشم‌ها واقعاً آکنده از تأسف می‌نمود
فصل 23: آئومامه؛ بی‌شک نور آن جا بود
فصل 24: تنگو؛ ترک شهر گربه‌ها
فصل 25: یوشیکاوا؛ چه سرد و چه گرم، خدا حی و حاضر است
فصل 26: آئومامه؛ چه رمانتیک
فصل 27: تنگو؛ شاید همه‌ی دنیا کافی نباشد
فصل 28: یوشیکاوا؛ بخشی از روحش
فصل 29: آئومامه؛ دیگر دستت را رها نمی‌کنم
فصل 30: تنگو؛ اگر اشتباه نکرده باشم
فصل 31: تنگو و آئومامه؛ مثل نخود سبزی توی غلاف
مؤخره
منبع: https://www.ketabrah.ir/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-1Q84-%D8%AC%D9%84%D8%AF-%D8%B3%D9%88%D9%85/book/67738
– ژرف. روایتی چندلایه درباره‌ی وفاداری و فقدان. (Los Angeles Times)
– داستانی عاشقانه، معمایی، فانتزی و رمانی درباره‌ی کشف خویشتن. (Barnes & Noble)
– شاهکاری شگفت‌انگیز… نوشته‌ی یکی از تحسین‌شده‌ترین نویسندگان معاصر ما. (Amazon)
– جذاب! رمان 1Q84 از هر نظر شاهکار است. هیچ‌کس نمی‌تواند از خواندن آن دست بکشد. (Sherryl Connelly, New York Daily News)
– در حالی که هرکسی می‌تواند داستانی شبیه به رؤیا تعریف کند، این موراکامی است که احساس اینکه خود در حال دیدن رؤیا هستیم را در ما برمی‌انگیزد. (The New York Times Book Review)
«نمی‌دانم چه جور زندگی کردی و چه شادی‌ها و غم‌هایی نصیبت شده. اما حتی اگر حسرت کارهایی به دلت مانده، نباید دوره بیفتی و پشت درِ خانه‌های مردم آن را بجویی. ولو اینکه با آن محل آشنایی داشته باشی، یا به نوع کاری که می‌کنی مسلط باشی.»