اصلی‌ترین فاگوسیت‌‌های تک هسته‌ای، مونوسیت‌ها و ماکروفاژها هستند. مونوسیت‌ها در جریان خون جایی که عمر آنها تنها چند روز است، در حرکت هستند. در پاسخ به عفونت یا یک محرک التهابی، مونوسیت‌ها به محل فعالیت سیستم ایمنی – التهابی مهاجرت می‌کنند و در آنجا به ماکروفاژها تبدیل می‌شوند.
معرفی کتاب نقش تغذیه و فعالیت جسمانی در بیماری‌های التهابی
این کتاب به دانشجویان رشته‌های تغذیه‌ی ورزشی و فیزیولوژی ورزشی توصیه می‌شود. همین‌طور اگر به این حوزه‌ها علاقه دارید، می‌توانید این راهنما را مطالعه کنید.
در بخشی از کتاب نقش تغذیه و فعالیت جسمانی در بیماری‌های التهابی می‌خوانیم
قیمت نسخه الکترونیک
منبع: https://www.ketabrah.ir/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%AA%D8%BA%D8%B0%DB%8C%D9%87-%D9%88-%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%AA-%D8%AC%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%A8%DB%8C/book/76017
کتاب نقش تغذیه و فعالیت جسمانی در بیماری‌های التهابی (Nutrition and Physical Activity in Inflammatory Diseases) به همین بیماری‌ها می‌پردازد و می‌کوشد تأثیر تغذیه و ورزش را در مدیریت این وضعیت توضیح دهد. لیزا جی. وود (Lisa G. Wood) و منوهار ال. گارگ (Manohar L. Garg) با همکاری چندین پزشک، فیزیولوژیست و متخصص تغذیه کوشیده‌اند از زوایای مختلف این پدیده را بررسی نمایند. این کتاب شامل بیست فصل است و هر فصل آن را یکی از متخصصین سرشناس دنیا نوشته است. در این فصول ابتدا خودِ بیماری‌های التهابی و منشأ و عوارض آنها توضیح داده می‌شود. پس از آن تأثیر ویتامین‌هایی مثل دی، ای، سی و بی و همین‌طور مواد مغذی گیاهی در کنترل التهاب مورد بحث قرار می‌گیرد. در ادامه نیز موضوع فعالیت‌های جسمانی و ورزش پیش کشیده و نقش آنها در بهبود این شرایط نشان داده خواهد شد. فصول پایانی نیز به رابطه‌ی التهاب و بیماری‌هایی مثل دیابت، آسم، التهاب روده و مشکلات استخوانی و همین‌طور شرایطی مثل چاقی و کهولت سن اختصاص پیدا می‌کند.
التهاب اساساً بیماری نیست بلکه نوعی مکانیسم دفاعی بدن در برابر بیماری‌ها و آسیب‌ها شناخته می‌شود. زمانی که عضوی در معرض محرکی مضر قرار می‌گیرد، سیستم ایمنی به شکل طبیعی با التهاب به این محرک‌ها پاسخ می‌دهد. التهاب‌ها معمولاً چند نشانه دارند: تورم، درد، گرما، قرمزی و کاهش تحرک آن بخش از بدن. این واکنش ابتدا به‌صورت حاد و شدید بروز می‌کند تا شرایط دوباره به شکل طبیعی بازگردد. هنگام گلودرد، سینوزیت یا ایجاد زخم‌های پوستی که در مدتی کوتاه باعث درد و تورم شدید می‌شوند، عموماً درگیر التهاب حاد می‌شویم. اما گاهی التهاب به‌صورت مزمن بروز می‌کند و تا سال‌ها باقی می‌ماند. این وضعیت می‌تواند خطرناک باشد و خود زمینه‌ساز بیماری‌های سخت‌تری شود. برای مثال کولیت روده، زخم معده، آسم، رماتیسم یا پسوریازیس ازجمله عوامل التهاب‌های مزمن محسوب می‌شوند و مدت‌ها باقی می‌مانند. اگر این بیماری‌ها درمان نشوند می‌توانند به تخریب بافت و مرگ سلول منجر شده و آسیب‌هایی جبران‌ناپذیر در پی داشته باشند. بنابراین تشخیص و تلاش برای کنترل و درمان این وضعیت بسیار اهمیت دارد.
بنابراین، ماکروفاژها در جریان خون وجود ندارند بلکه در بافت‌هایی از جمله اعضای لنفاوی ثانویه مانند طحال و غدد لنفاوی یافت می‌شوند. ماکروفاژهای بافتی گاهی به اسم مناطق خاصی که فعال هستند نام‌گذاری می‌شوند؛ مانند سلول‌های کاپفر در کبد، ماکروفاژهای کیسه‌‌های هوایی در ریه‌ها و سلول‌های میکروگلیایی در مغز. ماکروفاژهای بافتی می‌توانند ماه‌ها یا حتی سال‌ها زنده بمانند.