8. از رفتارآمرانه، پرخاشگرانه و حاکمانه با فرزندتان بپرهیزید.
1. مواظب باشید عوامل و موانعی که باعث افت تحصیلی فرزندان هستند، ادامه پیدا نکند.
اما آنچه در این‌میان نادیده گرفته می‌شود، نقش سطح فکری والدین در محیط خانه است. فرزندان شما بیش‌از تدارک امکانات و کنترل تحصیلی، به والدینی نیاز دارند که با ارتقای دانایی‌ها و یادگیری خود، به ارتقاء سطح فکری خانواده کمک کنند و تنها داشتن فرزند باهوش و تیز‌هوش و واداشتن او به درس‌خواندن از هرطریق ممکن، مهم نیست. باور کنید که شوق یادگیری و استعداد تحصیلی در دانش‌آموزان، به‌دلیل عدم‌وجود محیط مساعد فرهنگی در خانواده، شکوفا نشده یا به حداکثر شکوفایی نمی‌رسد.
6. سعی کنید گفتار و حرکات شما در تضاد با مدرسه نباشد.
به‌طور‌حتم، بزرگ‌ترین و خطیرترین وظیفه والدین، به‌خصوص در شرایط فعلی، آن است که با اصلاح نگرش و رفتارهای خود درباره یادگیری و دانایی و درک اوضاع روانی فرزندان، به ارتقا سطح فکری و فرهنگی کل خانواده کمک کنند. عطش یادگیری و حضور دانایی در محیط خانه، کلید خوشبختی خانواده است.
نقش مادران در یادگیری
4. از فرزند خود انتظار پیشرفت تحصیلی معقول و منطقی داشته باشید.
مادر چه نقشی در افت یا پیشرفت سطح یادگیری خانواده دارد؟ برای پاسخ به این سوال مهم باید گفت که مادران، اعم از شاغل و غیر‌شاغل، حضور بیشتری در خانه دارند و بیشتر از پدران پیگیر روند تحصیلی فرزندانشان هستند؛ پس نقش مهم‌تر و پررنگ‌تری در این زمینه دارند.
9. از هر‌گونه اختلال و دعوای زناشویی در محیط خانواده جدا خودداری کنید.
یک مادر منطقی، در وهله اول، انتظارش را از خودش بالا می‌برد، به آنچه دارد و می‌داند، قانع نمی‌شود و همه وقتش را به امور روز‌مره و خنثی اختصاص نمی‌دهد؛ بلکه در تربیت فرزند، وقت‌هایش را به زمان‌هایی برای سرگرمی و ارتقای اندیشه تقسیم می‌کند.
ریشه بسیاری از افت‌های تحصیلی در خانواده
بزرگ‌ترین کاستی و قصوری که می‌تواند متوجه یک دانش‌آموز باهوش باشد، آن نیست که برای او کامپیوتر نخرند یا نتوانند سایر خواسته‌های او را اجابت کنند؛ بلکه این است که با سهل‌انگاری‌ها و ناشی‌گری‌های خود، سطح فکر خانواده را پایین بیاورند.
والدین چگونه می‌توانند در این‌باره تاثیر‌گذار باشند؟
10. مشکلات شغلی و اقتصادی را کمتر به فرزندانتان منتقل کنید.
